نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

ویروس کرونا (CoV)

ویروس کرونا (CoV) خانواده ای از ویروس ها است که می تواند باعث عفونت تنفسی شود. برای اولین بار در دهه 1960 شناسایی شدند و در چهار زیر گروه آلفا ، بتا ، گاما و دلتا دسته بندی می شوند. بیماری ناشی از ویروس های کرونا در انسان می تواند از سرماخوردگی خفیف معمولی تا بیماری شدیدتری مانند COVID-19 باشد که می تواند کشنده باشد.

ویروس کرونا (CoV)

ویروس های کرونا به دلیل خوشه های تاج مانند که سطح آنها را احاطه کرده اند ، نامگذاری شده اند. کرونا واژه ای لاتین است که به معنی “تاج” یا “تاج گل” است.

چه عواملی باعث آلودگی ویروس کرونا می شود؟

ویروس های کرونا ویروس انسانی مسری هستند و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. آنها از طریق تماس نزدیک با کسی که از طریق ترشحات ناشی از سرفه و عطسه یا لمس اشیایی که ویروس دارند وآلوده است ، منتقل می شود. این ویروس های کرونا به احتمال زیاد در ماه های پاییز و زمستان گردش می کنند.

شناخته شده است که برخی ویروس های کرونا فقط در حیوانات از جمله شتر ، گاو ، گربه ، خفاش و جوندگان وجود دارد. ویروس کرونا که حیوانات را آلوده می کند ، می تواند افراد را تکامل داده و آلوده کند و سپس از فردی به فرد دیگر گسترش یابد. گفته می شود که چنین عفونی از حیوانات به افراد سرایت می کند. این فرآیند ، زئونوز نامیده می شود. از آنجا که انسان هیچ گونه مصونیتی در برابر این ویروس های جدید ایجاد نکرده است ، بیماری که ایجاد می کند می تواند شدید باشد.

علائم ویروس کرونا

علائم بیماری ویروس کرونا بسته به ویروس خاص متفاوت است. قبل از دو دهه گذشته ، چهار ویروس کرونا ویروس شناخته شده در انسان از نظر علائم ایجاد شده خفیف بودند. این علائم شامل علائم تنفسی مانند آبریزش بینی ، سردرد ، سرفه ، گلودرد ، تب و خستگی است. اگر عفونت به حالت شدیدتری برسد ، می تواند باعث ذات الریه ، برونشیت ، نارسایی عضو و حتی مرگ شود. این اتفاق بیشتر در کودکان ، افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند اتفاق می افتد.

کرونای شدید

اخیراً ، عفونتهای ویروس کرونا شدیدتر باعث نگرانی در سراسر جهان شده است. هر سه عفونت شدید در زیر ویروس بتاکورونا متفاوت است. که عمدتا در خفاش ها یافت می شود اما می تواند به سایر گونه ها از جمله انسان سرایت کند.

COVID-19 اولین بار در اواخر سال 2019 شناخته شد ، علت آن ویروس کرونا بود که اکنون SARS-CoV-2 نامیده می شود. تعداد موارد در بین افرادی که در معرض این حیوانات نیستند. به طور تصاعدی رشد کرده است و این امر انتقال شخص به فرد را تأیید می کند. با گسترش بیماری ویروس کرونا در بیش از 100 مکان دیگر ، از جمله ایالات متحده ، سازمان بهداشت جهانی (WHO) شیوع بیماری را به عنوان یک اورژانس بهداشت عمومی و در 11 مارس 2020 ، یک بیماری همه گیر اعلام کرد. برای اولین بار در تاریخ ثبت شده ، ویروس کرونا باعث ایجاد بیماری همه گیر شده است.

از آن زمان به بعد ، ویروس کرونا (CoV) به طور گسترده ای در سراسر جهان از طریق گسترش جامعه گسترش می یابد ، به این معنی که افراد بدون تماس با فرد بیمار با ویروس بیمار می شوند.

منشا اولیه


MERS اولین بار در سال 2012 در عربستان سعودی شناسایی شد. ویروس MERS علائم شبیه آنفلوانزا را ایجاد می کند. در بیشتر بیماران به ذات الریه مبتلا می شود. طبق CDC ، حدود یک سوم از بیماران مبتلا به MERS فوت کرده اند . MERS هنوز در خاورمیانه فعال است ، اگرچه غیر معمول است.


SARS یک بیماری تنفسی به سرعت پیشرونده بود که از سال 2003 در چین آغاز شد اما قبل از مهار آن در سراسر جهان گسترش یافت. بیشتر افرادی که به SARS مبتلا شده بودند علائم شدیدی داشتند که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشتند. SARS برای 1 از 10 بیمار کشنده بود. اگرچه بیشتر آنها بهبودی کامل یافتند. از سال 2004 تاکنون هیچ موردی از SARS در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است.


درمان و پیشگیری از ویروس های کرونا

با تشکر از یک تلاش جهانی بهداشت عمومی ، COVID-19 اولین ویروس کرونا است که هم واکسن ها و هم درمان های خاصی را برای مقابله با بیماری در دسترس دارد.

در حالی که COVID-19 یک استثنا است ، اکثر بیماران مبتلا به ویروس کرونا ویروس کرونر خود به خود و بدون عارضه بهبود می یابند. آنها می توانند در خانه درمان شوند و برای علائمی مانند تب و درد از داروهای بدون نسخه استفاده کنند.

شبیه به جلوگیری از انتشار سایر عفونت ها مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ، ویروس های کرونا از طریق تماس منتشر می شوند. بنابراین بهترین راه برای محافظت در برابر عفونت ، جلوگیری از لمس افراد آلوده و شستن مرتب دستان است . سعی کنید از لمس چشم ، بینی و دهان خودداری کنید. اگر فکر می کنید آلوده هستید ، در خانه بمانید و از ازدحام جمعیت و تماس با دیگران خودداری کنید. هنگام سرفه یا عطسه ، دهان خود را با پوشاندن دهان ایمن کرده و اشیا و سطوحی را که لمس می کنید ضد عفونی کنید.

بیماری کرونا (COVID-19)

COVID-19 یک بیماری ریوی است که توسط ویروس کرونا ایجاد شده است که برای اولین بار در اواخر سال 2019 کشف شد. COVID-19 و علائم آن ممکن است از خفیف تا شدید باشد. هر کسی می تواند به COVID-19 مبتلا شود ، اما برخی از افراد بیش از دیگران در معرض خطر بیماری شدید قرار دارند.

در حال حاضر هیچ درمان خاصی غیر از مراقبت های حمایتی در دسترس نیست. اکثر افراد در طی چند هفته از بیماری COVID-19 بهبود می یابند ، اما می تواند تهدید کننده زندگی باشد. در حال حاضر ، دو واکسن COVID-19 مجاز به استفاده اضطراری هستند. بهترین راه جلوگیری از بیماری اجتناب از قرار گرفتن در معرض ویروس است.

https://www.lung.org/lung-health-diseases/lung-disease-lookup/coronavirus

بیماری های تنفسی
نوشته شده در یک دیدگاه

کُنددَمی

کُنددَمی یا برادی‌پنه (به انگلیسی: bradypnea)‏ به معنی کاهش تعداد تنفس است. در حالت طبیعی انسان بالغ بین ۱۲ تا ۲۰ بار در دقیقه تنفس می‌کند. اگر به هر دلیلی تعداد تنفس کاهش یابد برادی‌پنه داریم.


جدول زیر نشانگر تعریف برادی پنه با توجه به سن بیمار است :

• Age 0-1 year < 30 breaths per minute

• Age 1-3 years < 25 breaths per minute

• Age 3-12 years < 20 breaths per minute

• Age 12 and older < 12 breaths per minute

نوشته شده در یک دیدگاه

پولمونیت

پولمونیت (به انگلیسی: pulmonitis)‏ یا پنومونیت واژه‌ای عمومی برای هرنوع التهاب در بافت شش‌ها است. پولمونیت اگر حاد و همراه ترشح درون گوی‌چه هوایی باشد، سینه‌پهلو یا پنومونی نام می‌گیرد.

عوامل ایجاد

از عوامل ایجاد پولمونیت می‌توان به بازه‌ای وسیع از عوامل همچون ورود پُرز و موی حیوان به درون دستگاه تنفسی و یا تنفس غبار گرفته تا ورود ویروس و باکتری و ایجاد عفونت درشش اشاره نمود.

محتویات

• ۱ انواع
• ۲ دلایل

انواع

پولمونیت به انواع پولمونیت میان‌بافتی حاد٬ پولمونیت ناشی از افزایش حساسیت٬ پولمونیت ناشی از تشعشع(رادیولوژی) و پولمونیت لنفاوی بینابینی گروه‌بندی می‌شود.

دلایل

از عمده دلایل ایجاد پولمونیت:
• ویروس: پس از ایجاد بیماری در شش٬ التهاب ایجاد می‌کند.
• آلرژی: در افراد با حساسیت شدید ممکن است پولمونیت ایجاد گردد.
• بخور: تنفس بخار حاصل از برخی مواد مانند(مایع سفیدکننده) و یا هاگ برخی قارچ‌ها و همچنین مواد(مانند جیوه)
• استعمال دخانیات

نوشته شده در یک دیدگاه

پنوموتوراکس

پنوموتوراکس(به انگلیسی: Pneumothorax)‏ به معنی وجود هوا در پرده جنب می‌باشد که مانع باز شدن کامل ریه می‌شود.
پنوموتوراکس دارای انواع مختلفی است که شامل پنوموتوراکس اولیه (خودبخودی) و ثانویه (باز) می‌باشد.

پنوموتوراکس اولیه:

هوا از یک سوراخ یا شکافی در ساختمان داخلی دستگاه تنفس (مانند برونش، برونشیول، آلوئول) به درون فضای پلور راه یابد. پاره شدن کیسه‌های هوایی کوچک در ریه در اثر آسم، آبسه، آمپیم ریه، آمفیزم. گاهی علت مشخصی ندارد. شکسته شدن دنده‌ها بطور شایع منجر به پنوموتوراکس بسته می‌شود.


پنوموتوراکس ثانویه:

در پنوموتوراکس باز یا ثانویه هوا از طریق یک سوراخ در دیواره قفسه سینه یا دیافراگم وارد فضای پلور می‌گردد. پنوموتوراکس شدید معمولاً به دنبال ترومای قفسه صدری روی می‌دهد. زخم‌های نافذ قفسه سینه مثل زخم چاقو یا گلوله و … اجازه ورود هوای آزاد به فضای جنب را داده و از این طریق باعث روی هم افتادگی ریه می‌شوند.

بروز پنوموتوراکس در پنومونی، سل، عارضه کشیدن مایع از ریه (توراسنتز) و تهویه مکانیکی (PEEP) نیز ممکن است.
وقتی که هوا وارد حفره پلور شود و نتواند خارج گردد پنوموتوراکس فشارنده پدید می‌آید و فشار در حفره پلور بالا می‌رود و باعث جابجایی مدیاستن به سمت مخالف طرف مبتلا می‌گردد. “پنوموتوراکس فشارنده اورژانس پزشکی است”

علایم و درمان

علایم اصلی تنگی نفس، افزایش تعداد تنفس، درد قفسه صدری، سرفه، اضطراب و افزایش ضربان قلب است. هوای پرده جنب با فشار به ریه مانع تنفس می‌شود لذا پنوموتوراکس فشارنده باید به سرعت درمان شود. تشخیص با سمع ریه و رادیوگرافی است.

در معاینه کاهش یا عدم سمع صداهای تنفسی در سمت درگیر و هیپررزونانس در هنگام دق در سمت درگیر، انحراف تراشه به سمت درگیر نشده داریم. در عکس قفسه سینه ممکن است انحراف تراشه به سمت غیر درگیر و پس کشیدگی ریه (فضای کدر که نشاندهنده جمع شدن ریه است) از پلور پاریتال را ببینیم.
درموارد خفیف درمان علامتی است ولی در موارد شدید و فشارنده درمان اورژانسی است. درمان جراحی با برش قفسه سینه و استفاده از وکیوم(CHEST TUBE) می‌باشد.

نوشته شده در یک دیدگاه

ورم لوزه

ورم لوزه معمولا بر اثر بیماری ویروسی یا باکتریایی اتفاق می افتد. علائم آن تب و گلودرد است. حتی کسانیکه لوزه های خود را با عمل در آورده اند نیز مستعد این بیماری هستند. ورم لوزه ای که توسط باکتری ها اتفاق افتاده باشد با آنتی بیوتیک ها درمان میشود، این در حالی است که داروی خاصی برای ورم لوزه ای که از طریق ویروس ها ایجاد شده وجود ندارد.

محتویات

• ۱ علائم
• ۲ علل ایجاد ورم لوزه
• ۳ درمان

علائم

• لوزه های قرمز یا متورم
• نقاط سفید روی لوزه ها
• درد گردن یا تورم گردن
• گلودرد
• مشکل در بلع غذا
• سرفه
• سردرد
• چشم درد
• درد عمومی بدن
• گوش درد
• تب
• احساس لرز
• گرفتگی بینی

علل ایجاد ورم لوزه

دلایل ویروسی مانند ویروس های سرما خوردگی، ویروس اشتین بار (بیماری مونونوکلئوز)، ویروس هرپس، ویروس اچ آی وی، آدنوویروس. دلایل باکتریایی مانند ویروس استرپتوکوکβ-hemolytic گروه A و کمتر شایع در بیماری های سیفیلیس، استافیلوکوک، کلامیدیا، سیاه سرفه، فوزو باکتریوم، دیفتری و سوزاک. با وارد شدن باکتری یا ویروس به بدن، لوزه ها به مبارزه باآنها می پردازند و متورم میشوند. گلبول های سفید در داخل لوزه ها باکتری ها و ویروس ها را میکشند که ممکن است باعث التهاب و سرخی گلو و تب شود.

درمان

درمان شامل کم کردن علائم تورم لوزه هاست:
• کم کردن درد، التهاب و سرخی گلو و لوزه ها، کاهش تب (با تجویز استامینوفن، ایبوبروفن، پاراستامول)
• کم کردن سرفه با استفاده از قرقره آب نمک، قرص سرفه، مایعات گرم و سرد)

اگر تورم لوزه ها به دلیل استرپتوکوک باشد، آنگاه آنتی بیوتیک هایی مانند آمپی سیلین و آموکسی سیلین مفید خواهند بود. یک ماکرولید مانند اریترومایسین برای کسانی که به آمپی سیلین آلرژی دارند مفید خواهد بود. کسانیکه بدنشون به آمپی سیلین ها جواب نمی دهد میتوانند از کوآموکسی کلاو یا کلیندامایسین استفاده کنند. اگر تورم لوزه ها به دلیل ویروس باشد، طول درمانش بستگی به نوع ویروس دارد . معمولا بین یک تا دو هفته است . اما ممکن است بیماری وخیم شده و نیاز به برداشتن لوزه ها توسط جراحی باشد.

نوشته شده در یک دیدگاه

مسمومیت با اکسیژن

بیماری مسمومیت با اکسیژن (به انگلیسی: Oxygen Toxicity)‏ بیماری است که به علت قرار گرفتن بیش از حد در معرض اکسیژن با فشار نسبی بالا بروز مینماید.

علت

اکسیژن گازی حیاتی و مورد نیاز بدن ما است ، اما وجود بیش از حد آن نیز می تواند سمی ، خطرناک و باعث (Oxygen Toxicity) مسمومیت اکسیژن گردد. معمولا این زمانی اتفاق خواهد افتاد که در طول غواصی از میزان مجاز فشار نسبی اکسیژن ۱.۴ تا ۱.۶ در گاز تنفسی خود تجاوز نموده باشید.

تنفس اکسیژن خالص می تواند باعث مسمومیت اکسیژن CNS در عمق ۴ متری گردد.

انواع

دو نوع مسمومیت اکسیژن وجود دارد :

مسمومیت اکسیژن تنفسی ، که موجب سوزش ریه (احساس خارش و سوزاندن) و سرفه میگردد.


مسمومیت اکسیژن سیستم عصبی مرکزی (CNS) که زمانی شروع می شود که فشار جزئی اکسیژن از ۱.۴ ATA بیشتر است.

علائم مسمومیت اکسیژن CNS شامل واکنش عضلانی (کشش ، لرزش) ، تهوع، تشنج و بیهوشی است.

شما می توانید ازCNS با غواصی در عمق و محدوده فشار نسبی اکسیژن کم تر از ۱.۴ ATA ، اجتناب کنید.

نوشته شده در یک دیدگاه

فیبروز سیستیک

فیبروز کیستیک (به انگلیسی: Cystic Fibrosis)‏ به صورت مخفف (به انگلیسی: CF)‏، نوعی اختلال اتوزومی مغلوب حمل اپی‌تلیال یونی است که به علت جهشهایی در ژن تنظیم کننده هدایت ورای غشایی CF به نام CFTR ایجاد می‌شود. اگر چه CF در تمام نژادها مشاهده شده‌است، عمدتاً بیماری مردمان اروپایی شمالی می‌باشد.

محتویات

• ۱ آسیب شناسی
• ۲ علایم
• ۳ درمان طبی

آسیب شناسی

CFTR، نوعی کانال کلریدی تنظیم شونده یا CAMP است که سایر کانالهای یونی را تنظیم می‌کند. CFTR، هیدراتاسیون ترشحات در داخل راه‌های هوایی و مجاری را از طریق دفع کلراید و مهار برداشت سدیم حفظ می‌کند. اختلال عملکرد CFTR می‌تواند بر بسیاری از اعضای مختلف تأثیر بگذارد، خصوصاً اعضایی که مایع مخاطی (موکوس) ترشح می‌کنند. مانند راه‌های تنفسی فوقانی و تحتانی،پانکراس، دستگاه صفراوی، دستگاه تناسلی مذکر، روده و غدد عرق، ترشحات بی‌آب و چسبنده در ریه‌های بیماران مبتلا به CF، جلوی کلیرانس موکوسی – مژکی را می‌گیرد.

عملکرد پپتیدهای طبیعی ضد میکروبی را مهار می‌کند و راه هوایی را مسدود می‌نماید. ظرف ماه‌های اول عمر، این ترشحات و باکتری‌های جای گرفته در آنها نوعی واکنش التهابی را آغاز می‌کنند. رهاسازی سیتوکین‌های التهابی، آنزیمهای ضد باکتریایی میزبان و آنزیمهای باکتریایی به نایژک‌ها صدمه می‌زند. چرخه‌های راجعه عفونت، التهاب و تخریب بافتی، مقدار بافت ریوی واجد عملکرد را کاهش می‌دهند و سرانجام موجب نارسایی تنفسی می‌شوند.

علایم

CF بطور کلاسیک در اوایل کودکی تظاهر می‌کند، هر چند تقریباً ۴ درصد بیماران در بزرگسالی تشخیص داده می‌شوند. ۱۰ تا ۲۰ درصد بیماران در بدو تولد با ایلئوس مکونیوم تظاهر می‌کنند و سایرین با شکایات تنفسی مزمن یا نارسایی رشد، یا هر دو در سنین بالاتر مراجعه می‌کنند. پیشرفت بیماری ریوی، عامل اصلی تعیین کننده ابتلا و مرگ و میر است. اکثر بیماران به علت نارسایی تنفسی بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی فوت می‌کنند.

۱ تا ۲٪ مبتلایان به CF، غلظت طبیعی کلر در عرق نشان می‌دهند. به هر حال در این بیماران، اختلاف پتانسیل ورای اپی‌تلیال بینی معمولاً تشخیص دهنده CF است. در هر حاضر هیچ درمان علاج دهنده‌ای برای CF وجود ندارد، هر چند بهبود اداره علایم بیمار، طول عمر متوسط را از اویل کودکی به ۴۰ – ۳۰ سالگی افزایش داده‌است.

درمان طبی

اهداف درمان طبی برای CF عبارت‌اند از:

۱. پاک‌سازی ترشحات ریوی
۲. کنترل عفونت ریوی
۳. تغذیه کافی
۴. پیشگیری از انسداد روده

اگر چه درمان طبی پیشرفت بیماری ریوی را آهسته می‌کند، تنها درمان موثر برای نارسایی تنفسی در CF، پیوند ریه است. جایگزینی آنزیمهای پانکراس و مکمل ویتامینهای محلول در چربی، سوء جذب را بطور موثری درمان می‌کند. به هر حال به علت افزایش نیازهای کالریک بدن و بی‌اشتهایی، بسیاری از بیماران به مکملهای کالری هم نیاز دارند. اکثر بیماران به مشاوره وسیع جهت مواجه با آثار روانی ابتلا به نوعی بیماری مزمن کشنده نیز احتیاج دارند.

نوشته شده در یک دیدگاه

فارنژیت

التهاب گلو یا فارنژیت، به عنوان یک علامت در بسیاری از بیماری های عفونی و التهابی دستگاه تنفس فوقانی دیده می شود. این علامت بسیار شایع می باشد. بسیاری از عوامل ویروسی و باکتریال و حتی غیرعفونی باعث گلودرد می شوند. فارنژیت میتواند باعث ورم لوزه ها شود و گاه با تب و سرفه همراه است.

محتویات

• ۱ انواع فارنژیت
• ۲ علل فارنژیت حاد
• ۳ علل فارنژیت مزمن
• ۴ انواع فارنژیت مزمن
• ۵ علائم کلی فارنژیت مزمن
• ۶ درمان

انواع فارنژیت

حاد

مزمن

علل فارنژیت حاد

باکتریایی

• شایع ترین نوع فارنژیت باکتریایی، فارنژیت استرپتوکوکی است. در فارنژیت استرپتوکوکی همان طور که از نامش پیدا است، عامل ایجاد کننده، یک باکتری به نام استرپتوکوک می باشد. استرپتوکوک باعث ایجاد گلودرد، قرمزی و اگزودا(پوشش زرد روی لوزه ها)، پتشی یا دانه های قرمز روی فضای خلفی حلق می شود.

همراه با تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی قسمت قدامی گردن، سردرد، دل درد و استفراغ هم وجود دارد. در این بیماری معمولا سرفه، عطسه و آبریزش بینی فراوان وجود ندارد.

تشخیص قطعی این بیماری با کشت حلق و یا تست سریع ترشحات حلق از نظر وجود استرپتوکوک است. تست سریع به طور وسیع در دسترس پزشکان نیست. و کشت حلق هم در صورت اعتماد به آزمایشگاه و بیمار باید انجام شود، بنابراین تشخیص فارنژیت استرپتوکوکی در ایران معمولا بر اساس علائم بالینی انجام میشود.

وجود استرپتوکوک در حلق انسان و رشد آن در صورت عدم درمان و کنترل بیماری، ممکن است منجر به تب روماتیسمی و گلومرولونفریت شود و از این نظر، درمان آن حائز اهمیت بسیار است،

• دیفتری
• باکتری گونوکوک (باکتری مولد عفونت سوزاک)

ویروسی

• اکثر عوامل ایجاد کننده ی فارنژیت، ویروس ها هستند که می توانند با تب و ضایعات تاولی در ناحیه حلق و دهان، خستگی و عطسه و سرفه همراه باشند. این ویروس ها از گروهآنتروویروس ها می باشند و می توانند ضایعات جلدی نیز ایجاد کنند.


• سرخک
• سایر ویروس های درگیر کننده دستگاه تنفس مثل رینوویروس (ویروس سرماخوردگی) و کروناویروس را نباید فراموش کرد. اینها میتوانند مشکلاتی برای گوش و شش ها نیز ایجاد کنند.
• ویروس آبشتین بار نیز به عنوان یکی از علایم خود باعث ایجاد فارنژیت اگزوداتیو در ناحیه حلق می شود.
• ویروس هرپس سیمپلکس تیپ I (تبخال)، در صورت ایجاد عفونت اولیه ممکن است باعث ضایعات زخمی و تاولی در داخل دهان همراه با تب و بی اشتهایی شود، این ضایعات ممکن است حتی به کنار لب نیز تجاوز نمایند و درمان علامتی برای درد، التهاب شدید و درمان ضد ویروس در این گونه موارد انجام می شود.


• آبله مرغان
• عفونت های شدیدتر در ناحیه فارنکس می تواند به صوررت ژنژیویت نکروزان اولسراتیو(ضایعات زخمی شونده لثه ها) توسط عوامل بی هوازی دهان باشد و فرم شدیدتر آن آنژین لودویک به صورت سلولیت در ناحیه قسمت فکی و زیرزبانی است که با درگیری عوامل بی هوازی همراه بوده و نیاز به بستری و درمان با آنتی بیوتیک وریدی دارد.


قارچی
• کاندیدیازیس


سایر
• کلامیدیا
• انگل توکسوپلاسما
علل غیر عفونی
• مواد شیمیایی

علل فارنژیت مزمن

• وجود عفونت پایدار در اطراف حلق (مانند ورم مخاط بینی مزمن، ورم لوزه مزمن، سینوزیت مزمن، عفونت دندانی، گلودرد مزمن)
• تنفس دهانی (مانند بسته شدن بینی به دلیل پولیپ، تومور و یا بیرون زدگی دندان به سمت لب ها)
• حساسیت مزمن (مانند سیگار زیاد، جویدن تنباکو، خوردن غذاهای تند، مصرف زیاد الکل)
• آلودگی محیطی (محیط پزدود یا هوای کثیف شهر)
• هوار کشیدن (باعث صدمه به حلف و حنجره و فارنژیت مزمن میشود)

انواع فارنژیت مزمن

  1. فارنژیت زکامی
  2. فارنژیت دانه دار (تصویر)

علائم کلی فارنژیت مزمن

• درد یا مشکل در گلو بخصوص در اول صبح
• احساس وجود چیز خارجی در حلق
• خستگی صدا
• سرفه

علائم فارنژیت زکامی

• گرفتگی دیواره حلق
• تراکم خون در رگ های روی حلق
• تراوش خلط زیاد

علائم فارنژیت دانه دار

• برجستگی روی دیواره ی حلق
• گرفتگی حلق
• تراکم خون در رگ های روی حلق
• وجود غدد کوچک برجسته روی حلق
• کشیده شدن ماهیچه های کنار حلقی در چپ و راست
• ورم زبان کوچک

درمان

در صورتیکه منبع بیماری باکتریایی یا قارچی باشد از درمان با آنتی بیوتیک ها و یا داروهای ضدقارچ استفاده میکنند.

در صورتیکه منبع بیماری ویروسی باشد درمان بسته به نوع ویروس متفاوت است.

در درمان فارنژیت مزمن باید بیماری ای که موجب فارنژیت شده است پیدا شده و درمان شود. در درمان فارنژیت دانه دار گاهی از لیزر برای از بین بردن دانه های ته حلق استفاده میشود.

نکته قابل ذکر این است که بطور کلی در درمان فارنژیت ها از دگزامتازون استفاده نشود. چون اکثر عوامل ویرال در اثر تزریق این دارو شدت یافته علیرغم بهبود آنی و ظاهری بیمار طولانی شدن عفونت و دوره بیماری را بدنبال دارد.

عموم بیماران فردای پس از تزریق دگزامتازون از بدتر شدن علائم بالینی خود شکایت دارند. اما استفاده از ضد التهاب نظیر ناپروکسن یا تولمتین یا بروفن بلامانع است. از تجویز آسپیرین در دوران اپیدمی آنفولانزا بعلت احتمال ایجاد سندرم ری پرهیز شود.

نوشته شده در یک دیدگاه

سینه پهلو

بر اثر پنومونی نایژه‌ها از مایع پر شده واکسیژن کمتری وارد خون می‌شود. شش سمت چپ سالم و شش سمت راست مبتلا به ذات الریه‌است.

تصویر باکتری استرپتوکوکوس پنومونیا از مهمترین عوامل ذات الریه و قاتل بیش از یک میلیون نوزاد در سال.
سینه پهلو، پنومونی (به انگلیسی: Pneumonia)‏ یا ذات‌الریه نوعی پولمونیت و التهاب حاد همراه ترشح در پارانشیم ریه و به ویژه حباب‌چه‌های هوایی است. این بیماری عفونی معمولاً بر اثر آلودگی به باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و یا صدمات شیمیایی و فیزیکی ریه ایجاد می‌شود.
سرفه، درد در ناحیه سینه، تب و دشواری ِ تنفس مهمترین علامت‌های ذات الریه هستند. در تشخیص بیماری رادیوگرافی و آزمایش خلط کمک کننده‌است و درمان آن بسته به علت بیماری متفاوت است. ذات الریه باکتریایی با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
سینه‌پهلو یک بیماری شایع است، در تمام گروه‌های سنی ممکن است رخ دهد و یکی از علل اصلی مرگ در سالمندان و نوزاداناست. سازمان بهداشت جهانی برآورد کرده‌است که یک‌سوم مرگ‌ومیر نوزادان زیر یک‌سال ناشی از ذات‌الریه است. بهبودی بستگی به نوع بیماری، انتخاب روش درمانی مناسب و سلامت جسمی شخص دارد.

محتویات

• ۱ علائم
• ۲ انواع
• ۳ درمان
• ۴ شیوع

علائم

سرفه‌هایی با خلط و بزاق سبز یا زرد رنگ، تب بالا و لرزش به همراه احساس سرما مهمترین علائم ابتلا به سینه‌پهلو هستند. تنفس کوتاه و بریده و درد در ناحیه سینه که با سرفه یا تنفس عمیق تشدید می‌شود از دیگر علائم شایع هستند. مبتلایان به سینه‌پهلو ممکن است سردرد، سرفه‌های خونی و پوست عرق کرده و رنگ پریده‌ای داشته باشند.
کاهش اشتها، کوفتگی، حالت تهوع، استفراغ، خُلق برگشته و درد مفاصل یا عضلات از علائم احتمالی دیگر هستند.
انواع کمیاب سینه‌پهلو ممکن است با علائم متفاوتی ظهور کنند. برای مثال سینه‌پهلو ناشی از لژیونلا ممکن است درد شکم و اسهال را موجب شود و سینه‌پهلو ناشی از توبرکلوسیس ممکن است فقط به عرق کردن شبانه و کاهش وزن بیانجامد.هر یک از عوامل ممکن است در نوزادان مبتلا نیز بروز کند اما سینه‌پهلو نوزادان در بیشتر موارد تنها با خواب‌آلودگی و کاهش اشتها مشخص می‌شود.
تشخیص بالینی سینه‌پهلو با تب بالای بدن (و در مواردی کاهش دمای بدن)، افزایش تعداد تنفس، سرفه، درد قفسه سینه، دشواری تنفس، کاهش فشار خون، افزایش ضربان قلب و کاهش میزان اکسیژن خون ممکن است.

انواع

سینه‌پهلو به دو نوع کلی سینه‌پهلو کسب شده از جامعه و سینه‌پهلو بیمارستانی تقسیم می‌شود. تفاوت سینه‌پهلو نوع دوم این است که در این سینه‌پهلو احتمال اینکه عامل بیماری از میکروب‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و یا باکتری‌های صعب العلاج مانند پسودومونا باشد، بیشتر است.

درمان

سینه پهلو در بیشتر موارد بدون بستری شدن قابل درمان است. آنتی‌بیوتیک خوراکی، استراحت و نوشیدن مایعات معمولاً برای درمان کامل کافی است. با این‌حال در برخی افراد باعث دشواری شدید در تنفس می‌شود و مراقبت‌های بیشتری ضرورت می‌یابد. اشخاص دارای بیماری‌های تنفسی پیشین و سالخوردگان در معرض خطر بیشتر هستند.
آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سینه‌پهلو ناشی از باکتری که معمول‌ترین نوع سینه‌پهلو است، تجویز می‌شوند. در بریتانیا آموکسی سیلین واریترومایسین یا کلاریترومایسن معمول‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها هستند اما در آمریکای شمالی با شیوع انواع غیرعادی سینه‌پهلوآزیترومایسین، کلاریترومایسین و فلوروکینولون‌ها جای آموکسی سیلین را گرفته‌اند. طول دوره درمانی به طور سنتی یک هفته تا ۱۰ روز است. اما برخی تحقیقات نشان می‌دهد که دوره‌های کوتاه‌تر آزیترومایسین (حداقل پنج روز) نیز کفایت می‌کند.

شیوع

در بریتانیا سالانه به‌طور میانگین ۶ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر گروه سنی ۱۸ تا ۳۹ سال به سینه‌پهلو مبتلا می‌شوند. این رقم در گروه سنی بالای ۷۵ سال به ۷۵ نفر می‌رسد. احتمال مرگ بر اثر این بیماری در بریتانیا حدود ۵ تا ۱۰٪ است.
ذات الریه در فصل سرما شیوع بیشتری دارد. مردان را بیشتر از زنان مبتلا می‌کند و در سیاه‌پوستان شایعتر است. شیوع کمتر ذات الریه در سفیدپوستان ناشی از توانایی بیشتر پوست برای ساختن ویتامین دی از نور خورشید است. ابتلا به بیماری‌های چون اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و آلزایمر و نفخ، کشیدن سیگار، اعتیاد به الکل، ضعف سیستم ایمنی و بستری بودن -به هر علتی- ریسک ابتلا را افزایش می‌دهند.

جستارهای وابسته
• پولمونیت: التهاب ریه
• سارس: نوعی سینه‌پهلو به شدت مسری و مرگ‌آور که در سال ۲۰۰۲ در چین پدیدار شد.
• سارس کروناویروس: عامل سارس است که پیش از آن ناشناخته بود.

نوشته شده در یک دیدگاه

سندرم زجر تنفسی نوزادان

سندرم زجر تنفسی نوزادان(یا IRDS) یک اختلال ریوی تهدید کننده زندگی است که ناشی از کمبود سورفاکتانت است.

این اختلال عمدتا با نارس بودن نوزاد در ارتباط است و در راس علل مرگ و میر شیرخواران نارس قرار دارد. چون ریه نوزاد نارس از نظر میزان و همچنین ترکیب سورفاکتانت نقص دارد.

علل

در نوزاد طبیعی در اغاز تنفس با آزاد شدن شدید سورفاکتانت ذخیره شده همراه است که کشش سطحی سلول‌های آلوئولی را کاهش می‌دهد. ولی در این سندرم آلوئول‌ها به دلیل نقص ترکیب یا ناکافی بودن سورفاکتانت بر روی هم خوابیده است. و برونشیول‌های تنفسی گشاد و مجرای الوئولی گشاد و محتوی مایع خیز هستند.

درمان


IRDS را می‌توان با ورود سرفاکتانت سنتز شده و یا سرفاکتانت با منشاء حیوانی به درون ریه از طریق لوله درمان نمود.
همچنین با تزریق بتامتازون در هفته‌های ۳۵ و ۳۶ بارداری می‌توان میزان RDS را کاهش داد.
سورفاکتانت اثر ضدالتهابی و باکتری کشی نیز دارد.